تا به حال به این سؤال فکر کردهاید که چرا برخی سرمایهگذاریها به سرعت سود میدهند و برخی دیگر هیچ نتیجه ملموسی ندارد؟ این سوال برای بسیاری از ایرانیها آشنا است، بهویژه زمانی که منابع محدود است و بازار پر از خبرهای گوناگون است.
در چنین موقعیتی، اصل پارتو در سرمایهگذاری میتواند نقشهای روشن برای اولویتبندی کارها ارائه دهد و تصمیمگیری را سادهتر کند.
اصل پارتو در سرمایهگذاری، که با عنوان قانون 80/20 نیز شناخته میشود، میگوید که اغلب نتایج اصلی از یک زیرمجموعه کوچک از عوامل به دست میآید.
به زبان ساده: ممکن است 20٪ از سهام یا فرصتها، 80٪ بازده را ایجاد کنند. در زندگی روزمره و فناوری ایران هم بهکار میآید؛ مثلاً در استفاده از اپلیکیشنهای موبایل، 20٪ از برنامهها غالباً 80٪ زمان کاربران را به خود اختصاص میدهند.
اهمیت این اصل در سرمایهگذاری چیست؟ با شناسایی همان 20٪ عوامل اثرگذار و تمرکز روی بهبود آنها، میتوان کارایی سبد را افزایش داد و منابع را بهینه کرد.
اگر دربارهٔ این اصل سؤالاتی دارید، مانند «کدام عوامل اثرگذارند؟» یا «آیا این به معنای کاهش دامنه سرمایهگذاری است؟»، با رویکردی دوستانه به پاسخ میرسیم. این رویکرد برای ایرانیها که منابع محدود دارند، میتواند راهگشای بهبود بازده باشد.
برای بسیاری سرمایهگذاران، اصل پارتو راهی ساده برای بهبود بازده است.
اما در عمل چالشهایی وجود دارد: تشخیص کدام ۲۰ درصد از داراییها بیشترین تأثیر را دارند، مدیریت حجم بالای اطلاعات در پلتفرمهای آنلاین و غلبه بر هیجان هنگام نوسان بازار. این متن با رویکردی همدلانه، راهکارهای عملی ارائه میدهد تا تخصیص منابع با اصل پارتو در سرمایه